ریخته گری ریژه

 قالب ریژه را یاد بگیرید

خاصیت شکل پذیری فلزات در حالت مذاب، بشر را برآن داشت که با ذوب فلز و ریختن آن در قالب، لوازم و تجهیزاتی را که در زندگی روزمره نیاز دارد،

بسازد. در واقع قدمت فرایند ریختگری به بیش از 4000 هزار سال پیش از میلاد مسیح برمی گردد.

روش ریخته گری در قالب های فلزی که به روش ریژه معروف است، مشابه قالب های ریخته گری ماسه یا همان سنتی میباشد ولی با این تفاوت که

قالب بجای اینکه از ماسه باشد فلزی است ودائمی و همچنین در این روش بجای ساخت مدل خود قالب ساخته میشود.

تکنولوژی ریژه ریزی چیست؟

تکنولوژی ریژه ریزی بر اساس نیروی ثقل مذاب پیشروی می کند و نیروی خارجی برای ورود مذاب به درون قالب وجود ندارد. در این قالب همانند

ریخته گری سنتی ماهیچه ها از ماسه ساخته میشوند. در این فرآیند پیش از بارریزی مذاب باید قالب ریژه گرم شود تا در ویسکوزیته مذاب تاثیر

مخرب نداشته باشد.

در برخی از دستگاه های ریژه ریزی، برای افزایش سرعت بهبود کیفیت قطعات از سیستم های گردان قالب استفاده می شود

فرآیند کلی ریخته گری در قالب های ریژه

فرایند ریخته گری در قالب ریژه که با استفاده از قالب های فلزی انجام می شود، از حساسیت های زیادی برخوردار است. عدم دقت به هریک

از مسائل می تواند منجر به آسیب رسیدن به قالب و تولید قطعه ی بی کیفیتی شود.

در مجموع فرایند کلی ریخته گری در قالب های ریژه شامل ذوب کردن فلز و آلیاژها در دمای مشخص و بار ریزی آن در قالب های فلزی از پیش

طراحی شده است.

در این فرایند، فاکتورهایی همچون دمای قالب ، دمای مذاب، ضخامت پوشش قالب، ضخامت دیواره قالب و موارد دیگر بر کیفیت محصول قالبگیری

شده با این روش تاثیرگذار خواهد بود. در ادامه هریک از این فاکتورها به صورت تخصصی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

مزایا و معایب تکنولوژی ریژه ریزی

روش ریژه به دلیل ثابت بودن ابعاد و زوایای قالب، از دقت بالایی برخوردار است و برای ریخته گری قطعاتی که نیازمند تولید در تعداد بالا هستند،

استفاده می شود.

مزایای ریژه ریزی

قالب ریژه برای تولید قطعات در تعداد بالا روش مناسبی است. قطعاتی که با این روش تولید می شوند، دارای کمترین عیوب ریخته گری هستند و

از دقت ابعادی بالایی برخوردارند. ریخته گری با این روش استحکام و خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوبی را برای قطعات به وجود می آورد.

با توجه به مزیت های ذکر شده می توان گفت، قطعه خروجی از این قالب ها انتظارات کارفرما را برآورده می کند. اما در مقابل برخی محدودیت ها

در استفاده از این روش وجود دارد که باید آنها را در نظر گرفت

معایب ریژه ریزی

یکی ازمعایب ریژه این است که اگر تعداد قطعات پایین باشد این روش به صرفه نیست چون هزینه ساخت قالب در این روش نسبت به روش

ریخته گری سنتی چند برابر میباشد.

از دیگر معایب ریژه ریزی این است که  تنها برای فلزات و آلیاژهای نرم  مانند برنج،آلومینیوم، روی،مس و… به کار می رود. در واقع اغلب فلزات را

نمی توان با این روش قالب گیری کرد. از طرفی به منظور حفاظت از قالب و افزایش عمر آن، استفاده از پوشش هایی همچون سیلیکات سدیم،

گل نسوز، اکسیدفلزی و سنگ های صابونی الزامی است.

در روش قالب ریزی ریژه امکان تولید قطعات با ابعاد بزرگ وجود ندارد. چرا که نیاز به صرف هزینه های گزافی برای ساخت قالب خواهد داشت و این

اقدام از نظر اقتصادی به‌ صرفه نیست.

روشهای ریخته گری در قالب های ریژه

ریخته گری در قالب های ریژه با توجه به نوع تجهیزات به سه روش انجام می شود؛

دستی

روش دستی برای تولید قطعات ساده و با دو ضخامت متفاوت کم و زیاد به کار می رود. از مزیت های این روش می توان به تولید قطعاتی ضخیم و

با برامدگی های زیاد اشاره کرد. امروزه حجم قابل توجهی از قطعات ریژه به روش دستی تولید می شوند.

نیمه اتوماتیک

این روش که برای تولید انبوه قطعات فلزی مورد استفاده قرار می گیرد، تا حدودی از سیستم های هیدرولیکی به جای نیروی انسانی بهره می برد.

در واقع باز و بسته شدن قالب توسط این سیستم ها به مقدار قابل توجهی سرعت تولید را بالا می برد و انرژی کمتری از کارگران خواهد گرفت. در

سیستم نیمه اتوماتیک قالب ریژه، خروج قطعات با کمک نیروی انسانی انجام می شود.

اتوماتیک

تکنولوژی تمام اتوماتیک ریژه ریزی یک گام از روش نیمه اتوماتیک پیشرفته تر است و تمامی مراحل بستن قالب، پرکردن قالب و خروج قطعه توسط

ماشین انجام می گیرد.

.

در ساخت قالب ریژه از چه فلزها و آلیاژهایی استفاده می شود؟

همانطور که پیش از این عنوان شد، یکی از معایب روش ریخته گری در قالب های ریژه، محدودیت در ریختهگری فلزات مختلف است. در واقع با این

روش تنها چند فلز و آلیاژ را می توان قالب ریزی کرد که در ادامه معرفی می‌شوند:

شیوه ی سردسازی قالب و قطعه:

بهترین روش برای سرد کردن قطعات و جلوگیری از تخریب قالب، سرد کردن در هواست. روش های سریع تر قالب را تخریب می کند.

چون قالب باید آرام و به تدریج سرد شود تا دچار انقباض و انبساط نشود.

پیش گرم کردن قالب ریژه

پیش گرم کردن قالب باعث کاهش اختلاف دمایی بین مذاب و قالب شده و مانع بروز ترک و آسیب های بعدی در قالب می شود.

پوشش دهی قالب ریژه

پوشش های روان ساز و پوشش های عایق به منظور پیش‌گیری از تخریب قالب استفاده می شود.

نحوه ی طراحی سیستم راهگاهی

سیستم راهگاهی باید به درستی طراحی شود تا منجر به تخریب قالب نشود